Nieuws

DD 4 - Rijswijk 2: 3½-4½

Evenals het vorig seizoen teveel het geval was, werd er in de eerste wedstrijd van DD4 van de nieuwe competitie wederom met de kleinst mogelijke cijfers verloren. Het wijst er ons nog eens op dat er voor ieder punt gevochten moet worden. Doorspelen in evenwichtige of onduidelijke stellingen, tenzij het apert onverstandig is, moet dus het parool zijn. De verschillen in sterkte tussen de verschillende teams zijn immers erg klein.


Ondanks de nederlaag ging uw verslaggever met een tevreden gevoel naar huis. Hij had een enerverende schaakavond meegemaakt. In het NSG werd naast de wedstrijd van DD4 ook nog geschaakt door DD8 en gaf Henk Happel zijn eerste training van het seizoen. Het NSG ademde weer een echte schaakambiance.

Gaan wij nu de borden langs in volgorde van beëindiging. Wim Reimer op bord 6 meldde als eerste dat er niet meer dan remise uitgesleept kon worden. Ze konden elkaar niet onder water trekken. Alex Terluin, ingevallen op bord 7, was inmiddels met enkele stukken de stelling van zijn tegenstander binnengedrongen en mat was niet meer te ontlopen. Op bord 8 was Bilal Yalçin heel dicht bij een overwinning via een invasie langs de g- en h-lijn, maar zijn tegenstander kon zijn verdediging nog net in stand houden. Ondertussen was duidelijk dat op de borden 1 en 5 de openingen niet goed waren verlopen voor de DD-spelers. Stefan Boeters (bord 5) heeft zijn partij met analyse toegevoegd, vanaf het moment dat het waarschijnlijk al gebeurd was. De compensatie van een stuk voor een vreselijke aanval gaf even nog hoop, maar tevergeefs.


Wim Vink (bord 1) vond dat zijn openingskennis niet meer geheel up-to-date is, “tegen de geniepige systemen die de jeugd tegenwoordig speelt.” Zijn damevleugel was geheel onderontwikkeld en zijn koningsvleugel werd aan flarden geschoten. Toen waren er nog 3 borden over en stonden we een punt achter. Jaap van Eesteren (bord 2) had zijn jeugdige tegenstander nog vorig jaar rigoureus van het bord gezet. Dit jaar kwam het er niet van. Tegen dat de tijdnoodfase in zicht kwam, werd in een gecompliceerde stelling met nog veel materiaal, remise overeen gekomen. In de uitkomst van bord 4 met Piet Mulder had ik weinig vertrouwen. Vanaf het begin lag hij zwaar onder vuur, met als gevolg een koning midden op het bord en een aantal vijandelijke stukken daarop gericht. Maar wonder boven wonder bleef Piet overeind, een knap staaltje verdedigen. Op het eind moest zijn tegenstander nog naar een eeuwig schaak grijpen om de nederlaag te ontlopen.

Komen we uit bij het laatste bord, bord 3 met Peter Kievoet. Met nog steeds een punt achter, werd tot 3 keer een remisevoorstel afgewezen in een stand die erg scherp was, maar waarin geen van beiden een duidelijk overwicht had. Peter had een vrijpion op de 6e lijn, maar zijn koning was kwetsbaar. In de eindnoodfase kwam het tot een grote afruil, waarna een remisestelling overbleef. Jammer, maar kranig gevochten.

Max van Herpen

2013-10-10
	DD 4	1794	-	Rijswijk 2	1772	3	½	-	4	½
1	W.J.P. Vink	1854	-	J. Bulthuis	1795	0		-	1
2	J. van Eesteren	1825	-	T. de Ruiter	1740	½		-	½
3	P. Kievoet	1821	-	P. Gaemers	1842	½		-	½
4	P. Mulder	1812	-	J.P. Hulshof	1844	½		-	½
5	S. Boeters	1797	-	A.G. Metz	1786	0		-	1
6	W.P.J. Reimer	1795	-	F. v/d Bos	1744	½		-	½
7	A.G.J. Terluin	1791	-	E. Mulders	1735	1		-	0
8	B. Yalcin	1654	-	H.F.A. v/d Stap	1692	½		-	½