Nieuws

DSC 3 en DD 2 delen de punten, maar…

achter de viertjes voltrok zich een drama Shakespeare waardig.

Rond vier uur zag het er nog goed uit voor ons. Jan Joost en Jos hadden een overweldigende stelling opgebouwd, Marijn had met subtiel spel een grote dreiging in de stelling gevlochten en de tegenstander van Vincent was niet op komen dagen. De rest stond min of meer gelijk. Niets stond een overwinning in de weg zou je denken, maar… schaken blijft een moeilijk en soms wreed spel.

Het liep allemaal anders. Staand naast het bord van Jan Joost zag ik het gebeuren. Even een moment van onoplettendheid en stukverlies was niet meer  te vermijden. Hij speelde dapper door, maar verloor uiteindelijk. Een stuk zonder compensatie is gewoon teveel.

Marijn zag iets over het hoofd en Jos speelde te voorzichtig, gaf zijn tegenstander daarmee de gelegenheid zich te bevrijden en de twee torens die helemaal niet meededen te ontwikkelen. In korte tijd werden ze levensbedreigend actief en het punt ging naar de tegenstander!

Dat betekende 1 uit 4 en de wereld zag er voor mij ineens helemaal anders uit. Voor een gelijk spel moesten we uit de resterende vier partijen nog drie punten halen. En dat lukte!
 
Henk, die al eerder aan mij had gevraagd of hij de aangeboden remise moest accepteren, had ik gelukkig geadviseerd nog even door te spelen. Meteen daarna kreeg hij ineens spel en won uiteindelijk de partij. Prachtig gespeeld trouwens.

William kreeg een gambiet voorgeschoteld. Hij kreeg mooi spel tegen oud clubgenoot Segers, die veel tijd verbruikte en voor de geofferde pion weinig compensatie had. Desondanks werd het remise.

Veel lof voor Wim Vink, die op het allerlaatste moment moest invallen voor Daniil. Wim liet weer eens zien waartoe hij in staat is. Met zwart rekende hij overtuigend af met zijn tegenstander.

En toen hadden we nog een half puntje nodig om een broodnodig wedstrijdpunt binnen te halen. Die klus moest Lukasz zien te klaren. Hij speelde tegen een jongedame, Anna- Maja Kazarian, die ooit nog eens bij DD in de jeugdtraining heeft gezeten. Maar ze vond DD een ouwe mannenclub en ging naar DSC. Jammer, want ze heeft zich goed ontwikkeld en met een rating van tegen de 2000 maakte ze het Lukasz knap lastig.

Maar ook Lukasz verdient een pluim. Onder grote druk wist hij in een moeilijk eindspel het hoofd boven water te houden en ons te behoeden voor een onverwachte nederlaag.

Gelukkig staan we in de staart allemaal dicht bij elkaar en is er nog geen man overboord, mááááár er moet wel een overwinning komen…

Theo van Vorselen