Nieuws

Hulde aan DD 4: 8-0!

In haar tweede wedstrijd van het seizoen heeft DD 4 haar reputatie toch weer iets opgevijzeld. Het team kwakkelt met een wat moeizaam recent verleden waarin te vaak in een vrijwel gelijk opgaand duel met minimaal verschil werd verloren of gelijkgespeeld waarin misschien toch ook wel had kunnen worden gewonnen, als het iets meer mee had gezeten. Nu werd er gewonnen weliswaar van een zwakke tegenstander, maar de klinkende cijfers geven aan dat voor elk punt gestreden wordt. De drang om te scoren is er. De teamleider zegt: Hulde aan dit team!

Toen ik mijn eerste inspectie, kort na de opening langs de borden hield bleek Reimer al een behoorlijke ravage te hebben aangericht. Het bord had veel weg van de lucht-beelden in het journaal van een stadje in het midwesten van de VS waar een orkaan zojuist is gepasseerd. De zware stukken moesten nog even naar de verzwakte koningstelling worden gedirigeerd om een spoedig mat tot stand te brengen.

Montsma volgde hem niet lang daarna. De aanpak was wat rustiger, maar de overweldigende aanval op de koning die geleidelijk aan steeds nadrukkelijker werd, resulteerde uiteindelijk in een torenwinst en gezien de stelling was opgeven nog de enige optie.

Het derde winstpuntje was voor Vink, die in de opening een pion won, maar dit ging ten koste van een zeer gevaarlijke positie van zijn koning. Gelukkig had zijn tegenstander niet het vermogen dit uit te buiten en geleidelijk aan wist Wim het gevaar af te wenden en de partij naar zijn hand te zetten. Het technisch eindspelletje was daarna nog nauwelijks een kunstje.

Yalçin was de vierde die binnen liep. Ik zou zeggen een echte Bilal-partij, spectaculair, leuk om te zien, tenminste als er gewonnen wordt. Bilal had dominantie op het bord, maar soms raakte hij bijna verstrikt in een akelige paarde(n?)vork of dreigde er mat op de achterlijn, dat zal hij toch niet over het hoofd zien, hoop je dan. Maar in eens is er dan een mat. Tijd voor een glaasje wijn. Een aantal spelers had me al diep in de ogen gekeken met een blik van: het komt helemaal goed vanavond.

Op de bovenste borden was de situatie inmiddels nog lang niet duidelijk. Mulder stond wat beter, had de kwaliteit gewonnen en geleidelijk nam hij het centrum in bezit en restte zijn jeugdige tegenstander niets dan wat tegenstribbelen aan de rand van het bord, hij stierf een langzame dood.

Kievoet stond wel wat beter, maar duidelijk was het allerminst tot er besloten werd tot een actie die resulteerde in stukwinst en overgave.

Daarmee was de strijd beperkt tot de twee topborden, waar de dd-ers toch wel de overhand hadden, maar de winstgang nog niet zo makkelijk was. Van Eesteren moest lang aandringen voordat zijn tegenstander bezweek omdat de zoveelste noodvoorziening niet meer afdoende bleek.

Het was daarna aan Boeters om te proberen de volle buit mee naar de Den Haag te nemen. Er was laat op de avond nog een redelijk vol bord, maar uiteindelijk kon er toch binnengedrongen worden met een toren op de 7e lijn en toen was het eigenlijk wel over. Het eindspelletje in de tijdnoodfase werd door Stefan met een koel hoofd (althans van buiten gezien) bekwaam afgehandeld.


Wij keerden tevreden huiswaarts. Ik geloof niet dat ik mijn innerlijke juichstemming bij het afscheid van Botwinnik geheel voor me heb kunnen houden. Je wilt die mensen toch niet tegen de haren in strijken. Maar ik denk dat ik enigszins tekort ben geschoten en wil dit bij deze goedmaken. Ik wil mijn complimenten uitspreken voor Botwinnik. In de eerste plaats omdat ze een vrouwelijke scheidsrechter aanleverde, toch altijd een genot in deze mannelijke schaakwereld. Er ging twee keer een telefoon af, er werd niet ingegrepen, niemand was verstoord. Regels zijn hulpmiddelen en geen dictaten. Compliment scheidsrechter.

Thuisgekomen zag ik op het wedstrijdformulier de naam van de tegenstander van Wim Reimer: Pieter de Groot. Ik keek eens in mijn boekenkast en jawel “Een introductie in het schaakrecht” door Pieter de Groot een uitgave van het Ministerie van Veiligheid en Justitie. Een boekje uitgereikt aan de deelnemers van het Nederlands Kampioenschap Bedrijvenschaak 2012. Toernooidirecteur John Pouwels, FA. Hoofdarbiter Thomas van Beekum, IA. Beiden zijn leden van Botwinnik. Als ik dan bovendien bedenk dat de jaarlijkse gezamenlijke slotronde van de HSB al een aantal jaren georganiseerd wordt door Botwinnik, dan denk ik Botwinnik een goede vereniging is, die zijn bijdrage aan het schaakleven levert, en sympathiek niet alleen omdat ze DD 4 hebben laten winnen.

Max van Herpen